«سمپلینگ» و روش اجراى متناقص آن در ایران

 

«سمپلینگ» روشى است براى افزایش فروش.اما این روش گاه آنچنان بد اجرا مى شود که به کاهش فروش کالا و خدمات مى انجامد. حتما دیده اید کنار فروشگاههایى که میزى برپا است و افرادى با مقدارى از کالا آماده اند تا از رهگذران پذیرایى کنند و نظر آنان را به صور ت تلویحى دریابند.افرادى که براى سمپلینگ حاضر مى شوند ،گاه چنان با بى رغبتى ایستاده اند که رهگذران ترجیح مى دهند به سراغ آنها نروند.اگر رهگذرى نیز به سراغ آنها برود ، مقدار کالایى که در اختیارش قرار مى گیرد تا تست کند ، گویى با منقاش مى دهند؛ یعنى آنقدر ناچیز است که اطرافیان رهگذر ، عطایش را به لقایش مى بخشند.هدف از «سمپلینگ» ، عرضه کالا و خدمت است به گونه اى که افراد هر چه بیشتر با آن کالا و خدمت آشنا شوند.در صورت علاقه مندى به آن کالا و خدمت ، ترغیب مى شوند تا براى خرید آن اقدام کنند، و به مرور به دیگران نیز سفارش مى کنند تا از آن کالا و خدمت خریدارى کنند (تبلیغات دهان به دهان).اما در نظر بگیرید که افرادى که برا ى این کار سمپلینگ آماده اند ، نحوه رفتارشان یا میزان عرضه کالا و خدمت شان نامطلوب باشد ، چه اتفاقى بر سر آن کالا و خدمت مى آید؟قطعا در جامعه ما که افراد بیشتر به فرهنگ شفاهى وابسته اند ، مى کوشند تا هر چه بیشتر علیه آن کالا و خدمت نزد دیگران بدگویى کنند.این در حالى است که آن کالا و خدمت هنوز از سوى رهگذران تست نشده تا میزان کیفیت آن بررسى و ارزیابى شود.برخى از نوشیدنى ها ، آبمیوه ها ، با روش سمپلینگ براى حضور در کنفرانسها و سمینار ها عرضه مى شوند.اگر شخصى یکباره این تست را انجام دهد یعنى یک لیوان نوشیدنى بخورد.براى بار دوم باید با اکراه و حجب و حیا تقاضا کند که لیوان دوم از آن نوشیدنى را به وى تقدیم کنند.ترس از آن دارد که با رفتارى او را پس برانند ، این در حالى است که از اساس سمپلینگ باید اجرا شود تا افراد به نقطه اطمینان و قطعیت برسند که آیا این کالا و خدمت را مى خواهند یا نمى خواهند.