سودمندی چاشنی‌های فروش

چرا چاشنی های فروش در ایران این قدر طرفدار دارد؟ منظورم این نیست که اساسا مردم به این جاشنی ها یا همان سکه ها و ماشین های اهدایی شرکتها روی خود نشان می دهند.(که این خود جای بحث دارد که آیا واقعا همین طور است یا خیر) اگر به نوع مدیریت در عموم سازمانهای ایرانی توجه کنیم با پدیده ای به نام عدم ثبات مدیریتی برخورد می کنیم.به تعبیری مدیران در مسند قدرت به دنبال اثر گذاری سریع هستند و تحمل کار طولانی مدت را ندارد. یادمان باشد در اغلب اوقات بهره‌گیری از ابزارهای ارتباطی از قبیل تبلیغات و روابط عمومی، نوعی سرمایه‌گذاری تلقی می‌گردد، که موجب فروش در زمانی نامعین در آینده می‌گردد. از طرف دیگر، در اکثر مواقع چاشنی‌های فروش تنها موجب افزایش فروش در یک دوره زمانی کوتاه‌مدت می‌گردد؛ زمان نتیجه دادن چاشنی‌های فروش می‌تواند در عرض چند روز و یا حتی چند ساعت باشد. برای مدیرانی که از جانب مدیر ارشد خود یا سهامداران تحت فشار هستند که به نتایج زودرس دست یابند، چاشنی‌های فروش می‌تواند ابزار سودمندی باشد.   

                               

برای مثال، شرکت آمریکایی نستله برای معرفی محصول جدید خود، یعنی غذای کودک نستله، در فرانسه اقدام‌هایی را در قالب چاشنی‌های فروش به کار گرفت که نتایج سریعی را عاید این شرکت ساخت. شرکت نستله دریافته بود که اغلب فرانسوی‌ها در فصل تابستان، به همراه تمامی اعضای خانواده برای مدت طولانی روانه کمپ‌های بسیار مجهز و مناسب می‌شوند. نستله در طول مسیر این اتومبیل‌ها، فضاهایی را برای توقف ایجاد کرد که مادرها می‌توانستند در آنها به کودکان خود شیر دهند و پوشک آنها را تعویض کنند. بطور معمول، در این مکان‌ها در طول سال، 64 میهماندار زن، پذیرای 120.000 کودک هستند و 600.000 پوشک بچه را به طور رایگان توزیع می‌کنند. در این مکان‌ها پوشک‌های یکبار مصرف، میز برای تعویض پوشاک بچه و صندلی‌های بلند برای نشستن کودکان تعبیه شده است و آنها بصورت رایگان تغذیه می‌شوند.  

منبع : sigmagroup